Quand j'entends les bateaux siffler...

<p> <em>" Cape Korakas, in Lesbos, faces the Turkish coastline. Each day, thousands of migrants land on its shores and walk to the village of Kleio, first step of their European journey. The arrival and passage of " those from the other side" have shaken up the village and its people, many of whom are, themselves, descendants of refugees from Asia Minor. Between rejection and identification with today’s exiles, these stories intertwine and give place to multiple games of mirrors."</em></p> <p>  </p> <p> <em>“Το ακρωτήρι Κόρακας στη Λέσβο βρίσκεται απέναντι από την Τουρκική ακτογραμμή. Κάθε μέρα, χιλιάδες μετανάστες βγαίνουν στις ακτές και προχωρούν μέχρι το κοντινότερο χωριό, την Κλειό- το πρώτο τους βήμα σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η άφιξη και το πέρασμα «αυτών από την άλλη μεριά» έχει ταράξει τα νερά των κατοίκων του χωριού, πολλοί εκ των οποίων είναι απόγονοι των προσφύγων που ήρθαν από τη Μικρά Ασία, με την ανταλλαγή πληθυσμών. Μεταξύ απόρριψης και ταύτισης με τους ξενιτεμένους του σήμερα , αυτές οι ιστορίες περιπλέκονται δημιουργώντας χώρο να ξεδιπλωθεί  το περίπλοκο «παιχνίδι της αντανάκλασης».”</em></p> <p>  </p> <p>  </p> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="304" src="//cdn.embedly.com/widgets/media.html?src=https%3A%2F%2Fplayer.vimeo.com%2Fvideo%2F163826124&amp;wmode=opaque&amp;url=https%3A%2F%2Fvimeo.com%2F163826124&amp;image=http%3A%2F%2Fi.vimeocdn.com%2Fvideo%2F567299776_1280.jpg&amp;key=ff2702755d9749cda571c6d6c2f3eb46&amp;type=text%2Fhtml&amp;schema=vimeo" width="540"></iframe> <p>  </p> <p>  </p> <p> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="304" src="//cdn.embedly.com/widgets/media.html?src=https%3A%2F%2Fplayer.vimeo.com%2Fvideo%2F161166968&amp;wmode=opaque&amp;url=https%3A%2F%2Fvimeo.com%2F161166968&amp;image=http%3A%2F%2Fi.vimeocdn.com%2Fvideo%2F563341266_1280.jpg&amp;key=ff2702755d9749cda571c6d6c2f3eb46&amp;type=text%2Fhtml&amp;schema=vimeo" width="540"></iframe></p> <p>  </p> <p>  </p> <p> * These pictures were shot before the EU-Turkey Agreement which establishes the closure of the Greek-Turkish border and the forced return of migrants in Turkey. </p> <p>  </p> <p> * Αυτές οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν πριν την συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. – Τουρκίας με την οποία νομιμοποιήθηκε το κλείσιμο των ελληνοτουρκικών συνόρων και η επαναπροώθηση των προσφύγων στην Τουρκία.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Palier_9000_-_anglais-1460386711" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/302702/Palier_9000_-_anglais-1460386711.jpg"></p> <p>  </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Why is our film different?</strong></p> <p>  </p> <p> -<strong> </strong><strong>The migrants, an off-screen presence</strong>: We chose not to film the migrants. The exiles, absent from the picture, occupy however, words and landscapes: beaches covered with life jackets, boats retrieved by villagers, abandoned belongings on the roads, shops covered with inscriptions written in Arabic… In the end, words are inhabited by this presence, both foreign and familiar. Our film is a long term project, following the temporality of memory. Although migrants may soon not be able to enter Europe through Lesbos, the presence of those who, for years, have walked the roads of this island, will remain in the memories for long. </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> -<strong> </strong><strong>Yesterday's refugees facing today's refugess:</strong> The parents and Grand parents of Kleio's inhabitants were themselves refugees. Pushed into exile from Turkey to Greece, they also crossed the sea to reach Europe. Nowadays, facing the "migrant crisis", their descendants waver between rejection and identification.</p> <p>  </p> <p> - <strong>A story of men and women</strong>: Our film conveys Kleio's people's voices. Through their words, their vision and their actions, we uncover a new perspective of today's migration issues. Botis, Giorgos, Panos, Samir, each of the characters reacts in his own way to the upheavals produced by those passages.</p> <p>  </p> <p> - <strong>A collective approach:</strong> Cineakhia is a multidisciplinary collective composed of young Greek and French members. Following an horizontal approach, each member takes part in the writing process, the direction, the filming, the editing work...</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Γιατί η ταινία μας είναι διαφορετική;</strong></p> <p>  </p> <p> <strong>- </strong><strong>Μετανάστες: παρουσία χωρίς απεικόνιση: </strong>Επιλέξαμε να μην κινηματογραφήσουμε μετανάστες. Ως υποκείμενα είναι απόντα από την εικόνα , αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν μέσα στις λέξεις, στα τοπία, υπάρχουν παντού: παραλίες σκεπασμένες από σωσίβια, βάρκες που έχουν οικειοποιηθεί από τους ντόπιους, παρατημένα προσωπικά αντικείμενα στους δρόμους, οδηγίες γραμμένες στα Αραβικά σε κάθε βιτρίνα μαγαζιού… Υπάρχουν σε ένα παρόν, ξένο και οικείο συνάμα. Η ταινία μας είναι ένα μακροσκελές εγχείρημα που πατάει στο προσωρινό της μνήμης. Παρά το ότι μπορεί, σύντομα, οι μετανάστες, να μην εισέρχονται στην Ευρώπη μέσω του Αιγαίου, η παρουσία αυτών που για χρόνια περπατούσαν στους δρόμους αυτού του νησιού θα μείνει στις μνήμες για καιρό.</p> <p>  </p> <p> <strong>- Οι πρόσφυγες του χθες αντιμέτωποι με τους πρόσφυγες του σήμερα:</strong> Οι γονείς, και οι παππούδες των κατοίκων της Κλειούς ήταν κι αυτοί πρόσφυγες. Εξωθούμενοι από την Τουρκία προς την Ελλάδα, ξενιτεμένοι-εξόριστοι σε μία μέρα, διέσχισαν κι αυτοί την ίδια θάλασσα. Στο σήμερα, αντιμέτωποι με την «μεταναστευτική κρίση», οι απόγονοί τους,  αμφιταλαντεύονται μεταξύ απόρριψης και ταύτισης.</p> <p>  </p> <p> <strong>- Μια ιστορία αντρών και γυναικών:</strong> Μέσω της ταινίας μας θα ακουστεί η φωνή των ντόπιων κατοίκων. Μέσα από τις αφηγήσεις τους, την οπτική τους και τις πράξεις τους μας φανερώνεται μια νέα πτυχή της σημερινής προσφυγικής κρίσης. Ο Μπότης, ο Γιώργος, ο Πάνος, ο Σαμίρ, κάθε ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας αντιδρά με τον δικό του τρόπο στο πέρασμα των μεταναστών και στον απόηχο που αυτό το πέρασμα αφήνει. Σκοπός μας επίσης είναι να δημιουργήσουμε εκείνες τις συνθήκες που θα επιτρέψουν να ακουστεί και η γυναικεία φωνή.</p> <p>  </p> <p> <strong>- Μια συλλογική προσέγγιση:</strong> H <em>Cinemakhia</em> είναι μια συλλογικότητα νέων ανθρώπων, Ελλήνων και Γάλλων, την οποία χαρακτηρίζει η διεπιστημονικότητα και η οριζοντιότητα. Κάθε μέλος συμμετέχει σε όλες τις διαδικασίες: στο σενάριο, στη σκηνοθεσία, στη λήψη, στο μοντάζ…</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__17.57.54-1458992925" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/295888/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__17.57.54-1458992925.png"></p> <p>  </p> <p>    </p> <p> <strong>Our Choices and Standpoints</strong></p> <p>  </p> <p>  <em>Cinemakhia</em> is composed of 6 French and 3 Greeks. Each member of the collective, in a militant, professional or personal capacity, was led to question issues related to migration and hosting. Why welcome the uninvited foreigner? How to do so? Our wish is to convey these complex voices, full of dissonance and contradiction. </p> <p>  </p> <p> The movie we want to make tells the day-to-day life of a small village, Kleio, located in the North of Lesbos, and its population’s reaction towards the arrival of numerous people in exile. Many of Kleio inhabitants are themselves descendants of refugees. Indeed, after the Greco-Turkish war, a forced population exchange was made between the two countries and more than one million Greeks of Asia Minor were settled in various parts of Greece, including the north of Lesbos. These Greek refugees have often experienced rejection and exclusion. The arrival of migrants "from the other side" resonates with the history of those families who have endured exile themselves. Our film reveals how this page of history still resonates for each of them. </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.01.28-1458389954" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/293061/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.01.28-1458389954.png"></p> <p>  </p> <p>  </p> <p> We want to pass on the voices of this community, which are rarely heard in public. We want to put forward singular testimonies, which we were able to collect thanks to the trust we built with the people of Kleio. </p> <p>  </p> <p> Kleio's inhabitants invited us to explore the places that build up their identity: the village square and the "Plane Tree Tavern", Cape Korakas and its lighthouse where most of the villagers spent their childhood, the olive trees groves around the village, Tsonia's beach and the fishermen's boats... The passages of migrants transforms these places and the people who inhabit them. Our film deals with this transformation. </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Οι Απόψεις και οι Θέσεις μας</strong></p> <p>  </p> <p>  Η <em>Cinemakhia</em> αποτελείται από 6 Γάλλους και 3 Έλληνες. Κάθε μέλος της κολεκτίβας, είτε για προσωπικούς είτε για επαγγελματικούς λόγους,  βρέθηκε κάποια στιγμή προβληματισμένο πάνω σε ζητήματα που σχετίζονται με την μετανάστευση και την φιλοξενία των εισερχομένων. Γιατί να καλωσορίσει κανείς τους απρόσκλητους ξένους; Και αν ναι, πως ακριβώς το κάνει; Επιθυμία μας είναι να αναδείξουμε αυτές ακριβώς τις διαπλεκόμενες φωνές, γεμάτες δυσαρμονία και αντίθεση.</p> <p>  </p> <p>  Η ταινία που θέλουμε να ολοκληρώσουμε, μιλάει για την καθημερινή ζωή της Κλειούς, ένα μικρό χωριό στη Βορειοανατολική Λέσβο και την αντίδραση των κατοίκων της απέναντι στις αφίξεις των αμέτρητων ανθρώπων οι οποίοι βιώνουν την ξενιτιά-εξορία. Πολλοί από τους κατοίκους της Κλειούς είναι απόγονοι προσφύγων. Μετά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1919-1922, όπου επιβλήθηκε ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ των δύο χωρών και πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες της Μικρά Ασίας εγκαταστάθηκαν σε πολλά μέρη της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης και της Λέσβου. Οι Έλληνες πρόσφυγες βίωσαν την απόρριψη και τον αποκλεισμό. Ο ερχομός των μεταναστών που φτάνουν  «από την Άλλη μεριά» αντανακλάται στον ξεριζωμό που βίωσαν οικογένειες στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Η ταινία μας προσπαθεί να αναδείξει το πώς αυτή η σελίδα της ιστορίας εξακολουθεί να αντηχεί στον καθένα τους μέχρι σήμερα.</p> <p>  </p> <p> Οι ντόπιοι μας προσκάλεσαν να εξερευνήσουμε τα μέρη τα οποία δόμησαν την ταυτότητά τους: η πλατεία του χωριού και η ταβέρνα “ ο Πλάτανος”, το Ακρωτήρι Κόρακας και ο φάρος ορόσημο της παιδικής ηλικίας σχεδόν όλων των ντόπιων, οι ελαιώνες που περιβάλουν το χωριό, η παραλία στα Τσόνια και οι βάρκες των ψαράδων… Το πέρασμα των μεταναστών μεταμορφώνει αυτά τα μέρη και τους ανθρώπους που τα οικειοποιήθηκαν. Η ταινία μας προσπαθεί να αναδείξει αυτή την μεταμόρφωση. </p> <p>  </p> <p> <img alt="_dsc0102-1458993662" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/295895/_DSC0102-1458993662.JPG"></p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Saying without showing</strong></p> <p>  </p> <p> Invisible for many years, the migrants recently became a major target for the media. In a matter of several months, ignorance has become voyeurism. When we arrived to Lesbos, we felt unease in view of dozens of cameras  aimed at people’s despair. The arrival of a boat full of migrants is a chocking image. The first time we saw a boat arriving to the shores of Koreas, we decided to shut the camera down. It was an instinctive reaction, like a warning bell, so we decided to listen to it.</p> <p>  </p> <p> To the migrants, Lesbos is the gateway to Europe. They will not stay, but their passage will leave traces all over the islands landscape, and in the inhabitants’ collective memory. To make their passage and presence tangible, we chose to film only the traces left behind by the migrants. In our film, they exist through the belongings they lost or abandoned during their journey. They live in the memory of Kelio’s villagers.</p> <p>  </p> <p> By collecting the voices of a community daily confronted with the profound upheavals that generate these "passages", <em>Cinemakhia</em> hopes to raise several questions. How Kleio residents, affected by the "economic crisis", face the "migrant crisis"? How to welcome others whilst their own livelihood is scarce? Boat engines are recovered and sold. Illegal taxis carry the migrants from the beach to the camps in return for payment. Grocery stores sell sleeping bags and water bottles, sometimes at inflated prices. Some taverns open their doors to exiles, others don't. Each villager is confronted with these ethical questions. </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="_dsc0319-1458993540" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/295894/_DSC0319-1458993540.JPG"></p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Παρουσία χωρίς απεικόνιση</strong></p> <p>  </p> <p> Μη ορατοί για πολλά χρόνια, οι μετανάστες πρόσφατα έγιναν το μεγάλο θέμα για τα μίντια. Η αδιαφορία τόσων μηνών ξαφνικά έγινε ηδονοβλεψία. Όταν φτάσαμε στη Λέσβο νιώσαμε άβολα στη θέα δεκάδων φακών να στοχεύουν την απελπισία των ανθρώπων. Η άφιξη μιας βάρκας γεμάτη μετανάστες είναι μια εικόνα που σοκάρει. Την πρώτη φορά που σταθήκαμε μάρτυρες αυτής της στιγμής αποφασίσαμε να κλείσουμε την κάμερα. Ενστικτωδώς, σαν να χτύπησε προειδοποιητικό καμπανάκι το οποίο αποφασίσαμε να ακούσουμε.</p> <p>  </p> <p> Για τους μετανάστες, η Λέσβος είναι η πύλη για την Ευρώπη. Δεν θα μείνουν, αλλά το πέρασμά τους θα αφήσει ίχνη σε όλο το νησί καθώς και στη συλλογική μνήμη των κατοίκων. Για να δώσουμε υπόσταση στην παρουσία τους αποφασίσαμε να κινηματογραφήσουμε μόνο τα ίχνη που αφήνουν πίσω τους. Στην ταινία μας υπάρχουν μέσα από τα υπάρχοντά τους, τα οποία χάνουν ή εγκαταλείπουν στη διάρκεια του ταξιδιού τους και σίγουρα ζουν στη μνήμη (και μέσα από τη μνήμη) των κατοίκων της Κλειούς. </p> <p>  </p> <p> Συλλέγοντας τις φωνές μιας κοινότητας που καθημερινά έρχεται αντιμέτωπη με τα ενδότερα ξεσπάσματα που πυροδοτούν αυτές οι διαδρομές  των ανθρώπων σε κίνηση, η <em>Cinemakhia</em> ελπίζει να γεννηθούν μια σειρά από ερωτήματα: Πώς οι, ήδη επηρεασμένοι από την “οικονομική κρίση”, κάτοικοι της Κλειούς αντιμετωπίζουν την “μεταναστευτική κρίση”; Πώς καλωσορίζεις ανθρώπους όταν τα δικά σου μέσα επιβίωσης σπανίζουν;</p> <p> Οι μηχανές από τις βάρκες ανασύρονται και πάνε προς πώληση. Παράτυπα ταξί μεταφέρουν μετανάστες από την ακτή στους καταυλισμούς με πληρωμή. Μπακάλικα πουλάνε υπνόσακους και νερό συχνά σε εξωφρενικές τιμές. Κάποιες ταβέρνες ανοίγουν τις πόρτες τους στους ξενιτεμένους, άλλες όχι. Κάθε ένας και κάθε μία κάτοικος έρχεται αντιμέτωπος και αντιμέτωπη με τέτοιου είδους ηθικά ζητήματα.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Some of the characters you will meet...</strong></p> <p>  </p> <p> <strong>Κάποιοι από τους χαρακτήρες που θα γνωρίσετε στο ντοκυμαντέρ…</strong></p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.03.53-1458389527" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/293057/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.03.53-1458389527.png"></p> <p>  </p> <p> Panos, the village elder, knows all the stories and legends of Kleio.</p> <p>  </p> <p> Ο Πάνος, ο σοφός του χωριού που γνωρίζει όλες τις ιστορίες και τους μύθους της Κλειούς.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__17.59.40-1458389446" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/293056/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__17.59.40-1458389446.png"></p> <p>  </p> <p> Botis, stone-cutter, goes every day to Cape Korakas, waiting for the boats to accost.</p> <p>  </p> <p> Ο Μπότης, λατόμος, πηγαίνει κάθε μέρα στο Ακρωτήριο Κόρακας και περιμένει τις βάρκες να φτάσουν.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.12.56-1458389606" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/293058/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.12.56-1458389606.png"></p> <p>  </p> <p> Giorgos is the tavern owner, a key figure of Kleio. His grand-parents were refugees as well. </p> <p>  </p> <p> Ο Γιώργος είναι ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας “ Πλάτανος “, πολύτιμη φυσιογνωμία της Κλειούς. Οι παππούδες του ήταν μετανάστες.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.22.29-1458389819" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/293059/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.22.29-1458389819.png"></p> <p>  </p> <p> Paris, baker and shepherd, the arrival of migrants has deeply changed his activity.</p> <p>  </p> <p> Ο Πάρης, φούρναρης και βόσκος. Με την άφιξη των μεταναστών οι δραστηριότητες του έχουν αλλάξει αρκετά.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="_dsc0349-1458683655" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/294451/_DSC0349-1458683655.JPG"></p> <p>  </p> <p> Married with an Minor Asia refugee's daughter, Papou Kosta is very patriotic and thinks that migrants should stay in their countries of origin to fight on.</p> <p>  </p> <p> Παντρεμένος με την κόρη κάποιου μετανάστη από την Μικρά Ασία, ο παππούς Κώστας είναι πατριώτης και πιστεύει ότι οι μετανάστες πρέπει να μείνουν στη χώρα τους και να πολεμήσουν.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <img alt="Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.16.57-1458683842" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/294453/Capture_d_e_cran_2016-02-03_a__18.16.57-1458683842.png"></p> <p>  </p> <p> Samir is the doctor of the village. He is a Palestinian refugee who has found a new community in Kleio. </p> <p>  </p> <p> Ο Σαμίρ είναι ο γιατρός του χωριού, είναι μετανάστης από την Παλαιστίνη και βρήκε μία καινούρια “πατρίδα” στην Κλειου.</p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Collective approach</strong></p> <p>  </p> <p> <em>Cinemakhia</em> is a collective composed of Greek and French members, assembled around the project of a documentary film. The collective’s name, composed of the Greek words  ‘cinema’ and ‘alliance’, outlines our goal. We want to show that it is possible to jointly direct a movie, without set tasks or a single principal, putting our energies and skills together. Each <em>Cinemakhia</em> member will be, in turn, author, director, cameraman, soundman, studio manager…  </p> <p>  </p> <p> Our approach is political, in essence and in form. The <em>Cinemakhia</em> collective was built around two wishes: Firstly, to offer a different perspective on the migrants’ issue and on the way society approaches it. Secondly, to lead a collective effort based on the principles of horizontality, cooperation and skill-sharing.   </p> <p>  </p> <p> Coming from diverse backgrounds such as Sociology, Anthropology, Psychology, History, Economy and Fine Arts <em>Cinemakhia</em> members are not all part of the documentary cinema world. Every decision is debated and has to be unanimously approved. Our collective energy and plurality of approaches is the project’s force, and proof that alternative ways of collaborating exist. </p> <p>  </p> <p>  </p> <p> <strong>Συλλογική Προσέγγιση</strong></p> <p>  </p> <p> Η <em>Cinemakhia</em> είναι μία κολεκτίβα που αποτελείται από Έλληνες και Γάλλους, οι οποίοι ενώθηκαν για την δημιουργία ενός ντοκυμαντέρ. Το όνομα της κολεκτίβας είναι ένα λογοπαίγνιο από τις ελληνικές λέξεις ‘’cinema’’ (κίνημα) και ‘’συμμαχία’’. Ένας από τους σκοπούς της κολεκτίβας είναι να δείξουμε ότι υπάρχει η δυνατότητα να σκηνοθετηθεί μία ταινία από μία ομάδα χωρίς να χωρίζουμε τις αρμοδιότητες, προσπαθώντας να ενώσουμε τις ενέργειες και τις ικανότητές μας. Οι ρόλοι των μελών της <em>Cinemakhia</em> είναι εναλλασσόμενοι και κάθε μέλος της μπορεί να είναι δημιουργός, σκηνοθέτης, κινηματογραφιστής, ηχολήπτης...</p> <p>  </p> <p> Η προσέγγισή μας είναι πολιτική, στο περιεχόμενο και στη μορφή. Η κολεκτίβα της <em>Cinemakhia</em> συστάθηκε για την εκπλήρωση δύο επιθυμιών :</p> <p> . Πρώτον, να παρουσιάσει μία διαφορετική οπτική στο μεταναστευτικό ζήτημα και στον τρόπο που η κοινωνία το προσεγγίζει.</p> <p> . Δεύτερον να αποπειραθεί / υπάρξει μία ομαδική προσπάθεια βασισμένη σε οριζόντιες αρχές όπως η συνεργασία και η συνδιαμόρφωση.</p> <p>  </p> <p> Προερχόμενοι  από διαφορετικά πεδία όπως η Κοινωνιολογία, Ανθρωπολογία, Ψυχολογία, Ιστορία, Οικονομία και οι Καλές Τέχνες, τα μέλη της <em>Cinemakhia</em> δεν είναι μέρος του κινηματογραφικού  κόσμου. Κάθε ιδέα επικοινωνείται, συνδιαλέγεται και η απόφαση θα πρέπει να είναι ομόφωνη. Η συλλογική μας διάθεση και η πληθώρα των προσεγγίσεων μας πάνω σε διάφορα θέματα είναι η δυναμική του έργου μας αλλά και η απόδειξη ότι υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι συνεργασίας και συνδιαμόρφωσης.</p> <p>  </p> <p> <img alt="Trombinoscope-1459341123" src="https://d3v4jsc54141g1.cloudfront.net/uploads/project_image/image/297302/Trombinoscope-1459341123.jpg"></p>